درباره دوستی
معاشرت با مردم
اسلام و امامان(ع)
رعایت چه نکات
و شرایطی را
لازم و مهم میداند؟
گام اوّل در دوستیابی، دوستشناسی است
اگر این امر به طور شایستهای انجام نگیرد
، مراحل بعدی فرجام خوبی نخواهد داشت.
امام علی(ع) میفرماید
«پیش از آزمودن دوست به او اعتماد مکن»
برای آزمودن دوستان مهمترین راه، هفت چیز است
آزمایش روحی
اگر روان و عواطف خویش را
به خوبی بشناسیم، از راه احساس
درونی میتوان میزان محبت دیگری
را تشخیص داد. در حدیث آمده است
«محبت قلبی برادرت را نسبت به خود،
از محبت قلبی خویش نسبت به او بشناس).
آزمودن به گاه نیاز
در موقع نیازمندی، میتوان دوست را شناخت
. از لقمان نقل است:
«برادرت را مشناس مگر در وقت نیازت به او
دوست مشمار آن که در نعمت زند
لاف یاری و برادرخواندگی
دوست آن دانم که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی
ـ آزمودن علاقه دوست به
برقراری پیوند نزدیکتر:
آیا او دوست دارد که به سخن تو گوش دهد؟
آیا از همنشینی با تو احساس رضایت دارد؟
آیا کارهای خوب تو را میان مردم مطرح میکند؟
4ـ آزمودن در سختیها:
دوست خوب کسی است که در
گرفتاریها به یاریات بیاید.
امام علی(ع) میفرماید:
«دوست را در هنگام گرفتاری و سختی بیازمای»)
ـ آزمودن به هنگام خشم:
هر انسانی چهره واقعیاش را در حال خشم
آشکار میسازد، از این رو امام صادق(ع) فرمود:
«اگر برادرت سه بار بر تو خشمگین شد
و سخن ناخوشایندی دربارهات نگفت،
او را برای خود حفظ کن»).
ـ آزمودن در سفر
:
ویژگىهاى دوستان خوب
باشد: امام على علیهالسلام مىفرماید
«همنشینى با دوست خردمند،
زندگى بخش جان و روح است»
این موضوع به حدى مهم است که
دشمن خردمند بر
دوست نادان ترجیح داده شده است.
امام على(ع) در اینباره مىفرماید:
«دشمن با خرد براى تو از دوست
نادان مطمئنتر است
امام على (ع) مىفرماید
«همنشینى با تباهکاران مایه تباهى است،
همانند باد که وقتى بر مردار مىوزد،
با خود بوى بد بههمراه دارد».
تا توانى مىگریز از یار بد
یار بد بدتر بود از مار بد
مار بد تنها تو را بر جان زند
یار بد بر جان و هم ایمان زند
( امام صادق(ع
میفرماید: «دوستى حد و مرزى دارد
. هر کس آنها را مراعات کرد،
دوست حقیقى است
و گرنه نسبت دوستى به او نده
. حدود دوستى عبارتند از:
آن که نهان و آشکارش براى تو یکسان باشد.
زینت تو را زینت خود
و عیب تو را عیب خویش شمارد.
اگر به ریاست و ثروت و مقام برسد،
رفتارش عوض نشود.
اگر تمکن پیدا کرد، از آن چه دارد،
نسبت به تو دریغ نورزد.
تو را در گرفتارىها رها
نکند و تنها نگذارد».)
همطراز بودن: دوست خوب کسى
است که از جهت مالى و اجتماعى همطرا
انسان باشد. امام باقر(ع) مىفرماید:
«هرگاه خواستى با کسى همنشین شوى،
با کسى که مثل تو است،
دوست واقعی
از نظر روایات دوست واقعی
کسی است که به حدود دوستی پای بند باشد
.امام علی (ع) میفرماید:
«دوست واقعی نخواهد بود مگر اینکه
دوستش را درسه حالت فراموش نکند :
به هنگامی که دنیا به او پشت کرده،
وقتی که غایب است وپس از مرگ.»
حفظ رابطه با دوستان خوب
:
در سفارشهاى لقمان حکیم
به فرزند خود به بر قرارى رابطه
با دوستان خوب تأکید شده است :
«دوست خوب بهتر
از تنهایى و گوشه نشینى است
. فرزندم! هزار دوست براى خود انتخاب کن
و بدان که هزار دوست کم است
و هیچ کس را دشمن خود مساز،
زیرا یک دشمن هم زیاد است
هم چنین امیر المؤمنین(ع) فرمود
«تا مى توانى دوستانت را زیاد کن.
دوستان به هنگام یارى جستن
تکیه گاه وپشتیبان آدمى هستند»
براى استحکام دوستىها باید آداب
و برخوردهاى اجتماعى انسان متناسب باشد
. در این زمینه مراعات امورى لازم است:
ـ احترام به شخصیت دیگران،
ـ حُسن خلق،
بداخلاقى موجب پراکنده شدن دوستان مى شود
. امیرالمؤمنین(ع) به فرزندش محمد بن حنیفه فرمود
: «مبادا به خود بینى و بداخلاقى و بی صبرى مبتلا شوی،
زیرا با این صفات هیچ دوستى برایت
باقى نمى ماند و پیوسته مردم
از تو کناره مى گیرند
ـ داشتن روحیه عفو و گذشت. امام علی (ع) می فرماید:
«کسی که از توپوزش بخواهد، بپذیر و عفو
و گذشت دیگران را نیز پذیرا باش
خوش زبانى،
ـ دلسوزى براى دوستان،
حفظ اسرار دیگران،
ظلم و آزار نرساندن به دوستان.
عوامل فوق باعث پایداری دوستىها مى شود.
یکی از ویژگیهای دوره بلوغ ،
حِسّ خلأ و تنهایی است. این
احساس، جوان و نوجوان را بر آن می دارد
که با همسالان خود ارتباط برقرار کند،
پس دوستیها در این دوره براساس نیاز
اجتماعی شکل می گیرد
–
اسلام، اصل معاشرت با مردم و دوستی
با همسالان را تأیید کرده و حتی بر دوست گیری
تأکید نموده است، تا جایی که امام علی (ع) می فرماید:
«کسی که دوست پاک ضمیر خود را که
برای خدا با وی پیوند دوستی داشته،
از دست بدهد، مثل این است که شریف تری
اعضای بدن خود را از دست داده است.
دوستی حساب شده:
جوانان در انتخاب دوست، آسان پذیر و زود پسندند
و با یک برخورد عادی مجذوب دیگران می گردند.
چنین دوستیهای تصادفی و حساب
نشده می تواند ثمرات تلخی داشته باشد .
اعتدال در دوستی
جوانان به دلیل برخورداری از احساسات و عواطف،
در دوستی افراط می کنند و ارتباط امروز را ثابت
و ناگسستنی می پندارند، از این رو به قدری در
دوستی زیاده روی می کنند که گویی یک روح
در دو بدن اند، از جمله مثل هم لباس می پوشند
و مانند یکدیگر موی و روی خود را می آرایند،
نیز با هم از هر سرّی سخنی می گویند و تحمل
جدایی از یکدیگر را ندارند، چنان که در ایام
جدایی بیش از حد ابراز مخالفت و دشمنی می کنن
د اما اسلام اعتدال در دوستی را مطرح کرده ،
در دوستی و دشمنی خواهان میانه روی است.
امام علی (ع) می فرماید:
«با دوستت با حفظ جهات
و مدارا اظهار دوستی کن
. شاید روزی دشمنت شود. همچنین در اظهار
دشمنی نیز مدارا کن، شاید روزی دوستت گردد
دوستىهاى ممنوع
دروغگو : امام سجاد (ع) به یکی از پسران خود فرمود
« فرزندم !پنج دسته را در نظر داشته باش
و با آنان همنشین و هم گفتار و رفیق راه مشو:
مبادا با دروغگو همنشین شوى
که چون سراب است ».)
«مبادا با بخیل دوست شوی
، زیرا وقتی به کمک مالى
او نیازمند بشوى ، تو را رها مى کند)
«مبادا با احمق دوست شوی،
زیرا برای این که به تو سودى برساند،
به تو ضرر مى رساند
نظرات شما عزیزان:
باآرزوی بهترینها برای شما.لطفاباچشمان مهربانتون مطالب ماروهم موردلطف قراربدید.
http://persiane.ir/traditionai-medicine-to-traet-the-eye .html
http://persiane.ir/How-to-make-a-colorful-cake.html
سلام
تشکر.موفق باشی.
پاسخ:
ممنون شما لیتک شدید به امد همکاری بیشتر